Fidan yetiştiriciliğinde de bitki nöbeti(münavebe) önemlidir.Sürekli olarak aynı türü aynı türe ait fidanlar aynı yerde yetiştirilirlerse toprak yorgunluğu ortaya çıkar.Ayrıca aynı parsel hep aynı amaçla kullanılırsa,örneğin tohum tavalarının yeri sürekli olarak sabit kalırsa,bu durumda da toprak yorgunluğu ortaya çıkar.Bu nedenle,genel olarak yumuşak çekirdekli(elma,armut,ayva gibi),üzümsü meyveler ve süs bitkileri aynı yere sırası ile dikilebilir.Daha sonra da tarla tarımı özellikle de fiğ,bakla ve çapa bitkisi yetiştirmek,fidanlarda yoğunlaşan hastalık ve zararlıları da büyük ölçüde önler.Fidanlıkta bulunan parsellerin de yer değiştirmesi gereklidir.Örneğin,,bir yıl tohum ekilen parsele,ertesi yıl çelik dikilebilir,bir sonraki yıl ise,aşı parseli olarak kullanılabilir.Bu parsellerde de bir yıl ya nadas uygulanmalı yada ziraatı yapılmalıdır.Anaç yada kalem damızlıkların 10-15 yılda yenilenmesi gereklidir.Damızlıklar yeniden kurulurken,mutlaka türlerin yerleri değiştirilmelidir.
Fidanlıkta münavebe uygulanmaması durumunda,çöğürlerin yada fidanların gelişimlerinde yavaşlama meydana gelir.Toprak yorgunluğu nedeni ile,parselde bazı yerlerde gelişim geri kalmış yada boşluklar oluşmuştur.Ayrıca,hastalık ve zararlı populasyonu da artar.Bu nedenle genel olarak bir parsel üst üstte üç yıldan daha uzun süre aynı amaçla kullanılmamalı ve üretime tarla tarımı veya nadas şeklinde ara verilmelidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder